بویایی مجموعه ای از حس های درک شده از ترکیبات شیمیایی موجود در اطراف ما است. مهم‌ترین نقش بویایی، آگاه ساختن ما از وجود خطراتی مانند گازهای سمی و مواد غذایی فاسد و همچنین تمایل به مواد غذایی مفید است. حس بویایی علاوه بر این که یک سیستم هشدار دهنده‌ی مهم برای مسائل ایمنی وتنظیم میزان مصرف غذا است، در ارتباطات اجتماعی نیز نقش مهمی دارد. مطالعات روی بیماران مبتلا، پیامدهای کاهش بویایی را در تمام جنبه‌های زندگی شان نشان می دهد. در بررسی‌های بالینی کیفیت پایین زندگی، افسردگی، تغییرات خلقی، آسیب پذیری و بروز مشکلات در زندگی روزمره، حتی کاهش تعاملات اجتماعی و کاهش رابطه جنسی با شریک زندگی این بیماران دیده می‌شود.این افراد دائما نگرانی‌هایی راجع به مسائل ایمنی (مانند آتش‌سوزی و نشت گاز) و بهداشت فردی ضعیف دارند. یکی از پیامدهای منفی کاهش بویایی، تاثیر آن بر تغذیه است. کاهش اشتها، تغییر علایق غذایی، تغییر وزن بدن، مشکلات در زمینۀ طبخ غذا و عدم تشخیص غذاهای فاسد جزو شکایات شایع این بیماران هستند. تغییر وزن بدن ممکن است به صورت کاهش یا افزایش باشد؛ افزایش وزن فرد به دلیل مصرف مقدار زیاد غذا برای جبران طعم و مزه کاهش یافته‌ی آن است.
رایحه‌ها تاثیر مستقیمی بر رفتار و سلامت انسان ندارند؛ ولی بسته به لذت بخش بودن یا نبودنشان دارای پیامدهای مثبت و منفی بر خلق، رفتار و سلامت انسان هستند. ). فاضلاب صنعتی یا فضولات حیوانی که بوهای متعفنی در مناطق مسکونی مجاور ایجاد می کنند مثالی از تاثیر منفی بو بر کیفیت زندگی است.
رایحه‌ها تاثیر مستقیمی بر رفتار و سلامت انسان ندارند؛ ولی بسته به لذت بخش بودن یا نبودنشان دارای پیامدهای مثبت و منفی بر خلق، رفتار و سلامت انسان هستند. ). فاضلاب صنعتی یا فضولات حیوانی که بوهای متعفنی در مناطق مسکونی مجاور ایجاد می کنند مثالی از تاثیر منفی بو بر کیفیت زندگی است.