رینو سینوزیت مزمن شیوع فراوانی در جامعه دارد و در حدود 10 تا 15 درصد جمعیت دیده می شود.
رینو سینوزیت مزمن به دو فنوتیپ اصلی با و بدون پولیپ بینی تقسیم بندی می شود.
حدود 10 درصد از بیماران رینو سینوزیت مزمن (یا یک درصد از جمعیت عمومی) از نوع مقاوم به درمان هستند یعنی علیرغم درمان های دارویی کامل و اقدامات جراحی این دسته از بیماران در سطح کنترل مطلوب نیستند و همواره علامت دار می شوند.
بیماران رینوسینوزیت مقاوم به درمان اغلب از فونتیپ با پولیپ بینی هستند و در حدود نیمی از آنها آسم متوسط تا شدید دیده می شود که آسم آنها هم اغلب از نوع مقاوم به درمان است.
با توجه بار بیماری قابل توجه بیماری التهابی تنفسی مزمن مقاوم به درمان (رینوسینوزیت مزمن با پولیپ بینی و آسم همراه آن) نیاز فراوان به رویکردهای علمی و به روزرسانی شده در زمینه های تشخیص، درمان، پیشگیری و توانبخشی این بیماران وجود دارد.