اختلال بویایی یکی از ویژگیهای تشخیصی و زودرس پارکینسون است. اطلاعات جدید نشان میدهد بیش از 95% بیماران پارکینسونی دچار کاهش چشم گیر بویایی میشوند. اختلالات بویایی ممکن است سالها قبل از علایم بالینی حرکتی شروع شده باشد و از این موضوع میتوان برای بررسی خطر ابتلا به پارکینسون در افرادی که از سایر جهات بدون علامت هستند، استفاده کرد. مطالعات متعدد نشان میدهد وجو اختلالات بویایی در پارکینسون میتواند در افتراق این بیماری از سایر اختلالات حرکتی مفید باشد.
همانند پارکینسون، اختلال بویایی از ویژگیهای زودرس آلزایمر نیز هست و در بیماران مبتلا به اختلال شناختی خفیف قابل مشاهده است. سایر اشکال دمانس نیز با اختلال عملکرد بویایی همراه بوده اند.